Veel zieken, veel zorg.

Deze keer een kort verslagje. Zaterdag zijn we naar de dokter geweest voor Petra’s ringworm. Ze had ondertussen 3 plekken en ‘t zag er nogal vies uit. Samen met de zuster zijn we daar een créme en wat pillen wezen halen. De dokter brak zijn tong bijna over Petra’s achternaam. Maar hij keek zo gewichtig dat we er niet om durfden te lachen. De plekken zijn ondertussen al een heel eind minder, maar er blijven soort littekens achter.

We trekken veel op met de 2 nieuwe Hollandse meiden, Corina en Margreet. Corina is woensdagavond bovenop Neha, een meisje van 10 gevallen toen ze een spelletje deden. ‘t Was eerst nogal grappig, maar nu heeft Niha haar voet gekneusd. Ze heeft vrijdag de hele dag op Petra’s bed geslapen. Toen Petra ‘s middags zelf ook ging slapen kroop ze helemaal tegen haar aan in d’r slaap. Op ’t laatst lag Petra helemaal klem tegen de muur. ‘t Was echt grappig, want dit meisje is al wat ouder en normaal gesproken helemaal niet zo knuffelig.

De helft van de shampoo wat we hadden besteld, is nog steeds niet binnen. We hebben vanmorgen maar vast wat shampoo aan de wasvrouw gegeven. Zij wast alle kleine kinderen en heeft het dus hard nodig. De kinderen waren zelf ook super blij. Een klein meisje die zichzelf nog niet echt schoon kan houden en geen Engels kan, klopte speciaal aan bij onze deur om haar haren te laten ruiken. Wij deden natuurlijk erg enthousiast en daar huppelde ze heen, met een lekker bloemengeurtje om zich heen.

Margreet heeft vrijdag heel enthousiast een hindoe-vrouw aangesproken en verteld dat ze de stip op haar hoofd zo mooi vond. Hindoes plakken namelijk kleine stickertjes op hun hoofd, als teken dat ze hindoe zijn. De vrouw was heel gelukkig met het complimentje en bood Margreet ook een stip aan. Toen Margreet hoorde dat christenen dat echt niet dragen wist ze niet wat ze moest doen. De vrouw vond dat het best kon voor een dagje, maar een meisje uit het tehuis fluisterde heel zachtjes: ‘Echt niet op doen hoor!’ De stip zit nu in haar plakboek, dat vonden ze allemaal een goede oplossing.

Verder lopen we tegenwoordig elke avond alle kamers langs om te kijken of de kinderen al slapen. ‘t Is echt grappig om te zien. Ieder kind heeft een mooi opgespreid bedje, maar sommigen slapen liever op de grond of gezellig bij elkaar in bed. De vloer is heel koel en dat slaapt natuurlijk lekkerder. De grond wordt hier sowieso veel gebruikt. We zitten zelf ook vaak op de grond om te schrijven, chips te eten of gezellig te kletsen.

Het sponsorgeld wordt ondertussen goed gebruikt. We hebben al shampoo en knutselspullen gekocht. Ook hebben we schrijfwaren voor de Orissaklas gehaald. En binnenkort gaan we een heleboel medicijnen kopen. Er zijn op ‘t moment heel veel meisjes ziek en wij rennen vaak heen en weer met medicijnen. Maar zaterdag komt er een dokter langs die alle kinderen die het nodig hebben onderzoekt. De medicijnen die hij voorschrijft gaan wij kopen van het sponsorgeld. Ook wordt er een voorraad basismedicijnen zoals paracetamol gekocht. Een reservevoorraad is hier echt nodig, want je bent er zo doorheen met bijna 500 meiden.